ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙ;

1. Ποιός να ξέρει;

Σ' έχω τώρα πιά ξοδέψει,

μα ούτε έχω καν μαντέψει.

Μαζύ σου έχω ζυμωθεί,

φούσκωσα, σαν το ψωμί,

μα μ' άδειασες, σάν διάτρητο ασκί,

απόρριψη, κατάκτηση, έχω πιά αναλωθεί,

όμως τ' είσαι αν αφηγηθώ,

αγάπης οπτασίες θα διηγηθώ,

δεν γνωρίζω τι να πω.

Πως να σε ορίσω,

και να σε περιορίσω,

λες και σύνορα η πλάση θέλει,

ποιό νόημα θα έχει,

τ’ άπειρο να περιφράξω,

τ’ ασύλληπτο να πάω πως θ' αδράξω,

ότι πέρ' από το νού υπάρχει,

πως κανείς να περιγράψει;

Ποιός να ξέρει; 

Μα ποιός άραγε ρωτά;

Ο νούς δεν είναι που μιλά,

κι' η καρδιά που απαντά;

Από τα βάθη της καρδιάς δημιουργείς,

πέρ' από το νού αντλείς,

ερωτήσεις αγνοείς,

μα όποιες ναν’ οί απαντήσεις,

κενό σαν θα προκύψεις,

μ' επίγνωση θ' ανθίζεις,

διαίσθηση φωτίζεις.

Νικος Παυλιδης