ΝΟΥΣ

ΝΟΥΣ
Σαν σκέψεις με κυριαρχούν,
συναισθήματα και θέλω με ρυθμό διαδεχτούν,
την γαλήνη πολεμούν,
φουρτούνα στη ψυχή μου προκαλούν.

Πέρ' από το νου ας βγώ,
εκεί μονάχα θα την βρώ.

Στην Λερναία του νού αν βασιστώ,
και την καρδιά αγνοώ,
θεριό ακολουθώ.

Την λογική πως πείθω,
τ' ακατανόητο στο νου αν δείξω,
πως το μυστήριο να εξηγήσω;

Mα πυρσό αγάπης κουβαλώ,
μέσα να φωτίσω και θα βρω,
νερό καθάριο γιά να πιώ,
ποτέ ξανά να μην διψώ.

Την σιγή ν' αποδεχτώ,
σχέση ομαλή με το εγώ να συντηρώ,
πέρ' από το νού γιά ν' αγαπώ.

Αποδέχομαι, δεν με ανησυχεί,
η αγάπη πέρα κατοικεί,
απ' όσα το μυαλό δημιουργεί,
έτσι, γιά να πρωταγωνιστεί.

Ξέρει πως θα χάσει,
σαν κατασταλάξει,
ρόλο δεν θα έχει να υπάρξει.

Νίκος